Podoba mi się, że wiersz nie zmusza mnie do jakichkolwiek poglądów. Daje mi pewną swobodę w czytaniu którą owszem po części odbieram religijnie-o cierpieniu Boga za innych ale też zwyczajnie ludzko.

Czytam tu o możliwościach ludzkich. O tym że łatwiej budować jest osobom pozytywnie nastawionym. W pewnym sensie świat zbudowali ci co wierzyli że się da że się uda. Że warto wstać i pracować nawet jeśli wszyscy obok nie robią nic.
Innymi słowy to wiersz o dla mnie przewadze wiary nad niewiarą- o sile człowieka. tak to odbieram


Pozdrawiam

Ładne. Szkoda, że rzadko tu można spotkać wiersze o tematyce religijnej. Są mieszane z błotem, albo "izolowane". Ten mi się podoba, pomimo odmienności poglądów.
Pozdrawiam.

Nie ma doskonałej szczelności, deszcz przenika do poemaxu i kapie z monitora ;)

No i rytmika jakby trochę kuleje.

Weź choć parasol, poświęcenie też ma swoje granice ;) Ostatnia linijka ma coś w sobie, trochę robi ten wiersz, ale tak ogólnie to jakoś nie przemawia do mnie. Ale przecież nie musi. Pozdrawiam.