Sąsiadka Mościckiego

recenzja wiersza którego nie rozumiem

ten wiersz jest jak głodny kot
który nie ufa ludziom
zerka na kiełbasę w mojej dłoni
gdy rzucę mocno
ucieknie
jeśli zwołam kici kici i poczęstuję smakołykiem
podejdzie przyjmie podarunek
wtedy zobaczę jego dzikie źrenice długość wąsów

naprężony grzbiet

Ilość odsłon: 1091

Leszek.J

2-5 2-5 2-5 2-5

lipiec 28, 2018 20:33

Rzeczywiście, z wierszem trzeba delikatnie, czasem trzeba i popieścić bo może uciec - z głowy a wtedy trudno odtworzyć, jeśli już to w innej formie.
Pozdrawiam

Joanna-d-m

2-5

lipiec 28, 2018 20:19

Raczej normalne,
wszystko zależy od podejścia

Pozdrawiam

ps. popraw sobie na; zawołam

Sąsiadka Mościckiego

2-5

lipiec 28, 2018 20:03

Nie rozumiem, ale dzięki :) Tomku!

Tomek

2-5

lipiec 28, 2018 12:34

Kot - "Borderline" i *wyprężony grzbiet. Mieszanka wybuchowa.
Pozdrawiam.
Ps. Ja mam ścisły umysł. Czy ktoś mógłby mi wytłumaczyć, co to jest wiersz? Bo ja się dowiaduję tylko, co wierszem nie jest.

Sąsiadka Mościckiego

2-5

lipiec 28, 2018 11:49

Nuria, dzięki za ślad :)

Nuria Nowak

2-4 2-4 2-4 2-4