Witam
Czy próżno? Zawsze jest pora na poszukiwanie sensu istnienia.

Bez blasku są oczy... już czas by niebo poranić.


Ukłony dla Autora

Bardzo mi się podoba ten wiersz, choć atmosfera jest gęsto-smutna, aż można się przestraszyć

Pozdrawiam:)

Bez wiatru szum liści łapie trupią szarość
rzuca w mętną wodę smutku odbicie.

te frazy najbardziej a przy okazji fajny temat na jesień)))pozdrawiam Ronin,,,

Masz dobrą pamięć Pawle

Odkąd pamiętam pisałeś smutne wiersze przepełnione śmiercią, tak na serio, że aż dziwne, że nadal żyjesz i piszesz, Rafale, ale w sumie cieszy mnie to i wiersz poprawia mi nastrój. Nie słuchaj tyle heavy metalu, posłuchaj punk rocka:
https://www.youtube.com/watch?v=IJgCDs-Us7Q

Pozdrawiam.

Rytmika zawsze przydaje wierszowi nutkę elegancji i tu ona jest
Pozdrawiam

Jest smutek, jest boleść,
jest nadzieja
i znów peel wraca do pierwotnego stanu, ale
jakby, już pogodzony.
Mówi się, że zawsze za szybko, za wcześnie, nie w porę, za rano, za nagle – wolimy słoneczne i pogodne niebo – jak najdłużej nie ranić.

a… tak się zadumałam przy tekście

Pozdrawiam

Bardzo dynamicznie poprowadzona wiersz. Podoba mi całość, rytm i liryka. Czuję jakbym biegł w ciembość, nierozpoznaję w tłumie twarzy

choć zakonczyłbym na:
I słychać złowrogi świst

Wtedy wiersz jest bardziej otwart na moje przemyślenia. I ostateczną kropkę.

Ale to osobisty punkt widzenia

Pozdrawiam