jest koniec

października chłodny jaskrawy poranek to właśnie dzisiaj

Maria uczy się żyć

przestraszona kobieta parzy kawę potem pije ją ostrożnie

w obu dłoniach trzyma gorącą filiżankę

siedzi na krawędzi

krzesła albo Zatrzymania

jak długo jeszcze

w okno zaglądać będzie To Samo Oko

oko samotne

to dziwne

skulić się w niej i nie oddychać

grząskim światłem wypełzać powoli na szyję przez szparę ucha wślizgiwać się do środka

kim jesteś przestrzenna zamykająca w dłoniach dymiący łeb strachu

w zapatrzeniu pijąc esencjonalny ciemny płyn

jakby jakaś ofiara miała być dopełniona

przestraszona kobieta odwróciła głowę

jej brązowe oczy napełniły się gorącym blaskiem purpurowego złota

światło poczęło kosztować smaku źrenic i szorstkości zgiętego nadgarstka

postanowiła wejść w ten dzień

to koniec października chłodny jaskrawy poranek

skarcony za ostrość wyrazu przypadł jej do nóg