Nie, panowie. Faszyzm, komunizm (w wydaniu stalinowskim czy azjatyckim), dyktatury bliskowschodnie itd. - wszystkie są totalitaryzmami, ale nie są identyczne. Najprostszy przykład nazizm oraz bolszewizm były totalitaryzmami, ale całkowicie wrogimi sobie.
Ale to tylko wtręt, niedotyczący wiersza.Pzdr. :)

Zdzisławie to jest raczej tak - wolność Tomku w swoim domku - mówiąc o władzy, władzach, państwie, państwach, jak dotychczas było. Czekasz Silna na "słowo" to ci się zwierzę, jesteś kobietą, więc człowiekiem - człowiekiem i nie jest powiedziane, że nie mogę z ciebie zażartować, nie jestem artystą disco polo, żeby to było zaprzystępne i lekkie jak miłość motyli. - A co do wiersza, to chyba dopiszę postscriptum, ponieważ ten tytuł wziął się ze wzorów fizycznych wielkości mechanicznych takich jak na pracę i energię - dżul, i na siłę - niuton, Lena Pelowska jest z zawodu fizyczką, powinna się łatwo w tym orientować, zauważyć zależności, co tu tłumaczyć? Zapiszę jeden wzór fizyczny - 1 razy m2 (metr do kwadratu) razy kg (kilogram) razy s-2 (sekunda do minus drugiej potęgi - potęga o wykładniku ujemnym! - ulubiona matematyka). Do zobaczenia.

Ja się zgadzam z Marcinem że totalitaryzm to faszyzm, pod różnymi symbolami. One wszystkie są jak zdrapka, poskrobiesz paznokciem i swastyka wychodzi spod spodu.

Zdzisławie mam odmienne zdanie - kompletnie inne.

Nie oceniam wiersza, tylko zwrócę małą uwagę - nie każdy totalitaryzm jest faszyzmem. Są też inne. Natomiast odwrotnie - tak; każdy faszyzm jest totalitaryzmem.

"Zdecydowanie wyżej cenie komedie romantyczne od przeintelektualizowanej papki którą stworzył człowiek który swój brak inteligentncji zastąpił publikacjami naukowymi których nie rozumie"

Marcin, ty nie mnie przepraszaj, ja się nie poczułem urażony.

Czekam na odpowiednie słowo!

Za ostro to zabrzmiało co napisałem poniżej, pod spodem w komentarzu. A mogłem wziąć wszystko w cudzysłów, cały tamten komentarz. Chciałem zażartować. Czego grafomanie? Grafomanię przeszedłem po kilkunastu głupkowatych szkicach czegoś-tam, kiedy uczyłem się pisać i kiedy wpajałem sobie poezję zaledwie po kilku polskich poetach (wyłącznie, jak uczono w szkole), ale było to ponad dekadę temu. Nie obrażaj się, nie chciałem urazić. Zapytałem. Tak jest kiedy nie czyta się między wierszami, kiedy wymaga tego sytuacja. Ja lubię dokumentalizm.

Marcin, dlaczego od razu skojarzenie z komediami romantycznymi? Co to za stereotypy?