dalej niż sny jest dom pełen światła i jeszcze ciepłych krzeseł
płytkich oddechów tuż przed przebiciem głową lustra
milczenia o tym co trzyma po drugiej stronie

bliżej niż śmierć jest tylko stary pies i smutek w jego oczach
jakby wiedział że gdy wiosną puszczą tamy
chuda dłoń znieruchomieje na kudłatym grzbiecie

pozdrawiam Dorota ,,bardzo dojrzałe to tu i tam

Milo - dziękuję za obecność i ten anielski głos Maggie :) pozdrawiam

Byłem i zostawiam ścieżkę dźwiękową

https://youtu.be/AzDbD-OjhDw

xlax - fajnie, że zajrzałeś, dziękuję za komentarz... a wiesz, myślałam, żeby zamiast "śmierć" użyć "sen"...pomyślę nad tym jeszcze. Pozdrawiam :)

Konwencja zwrotów retorycznych zawsze działa i dodaje liryczności - tak jest i tutaj. Jedynie unikałbym słowa "śmierć", a spróbował na niego naprowadzić tekstem. Witaj ponownie!

Majster89 - dziękuję za wizytę, miło, że tekst zaciekawił

imre - cieszy Twój odbiór. Dziękuję za czytanie i komentarz

Pozdrawiam Was serdecznie :)

Zmizerniałaś dziewczyno... jakie to czułe-piękne, zwłaszcza w odniesieniu do całego wiersza:)

Delikatnie wprowadzasz w zamyślenie o końcu życia. Dajesz jakąś taką siłę, że przeczytawszy mniej się boję. Hmmm... chyba to ciepło dłoni w dłoni pozwala czuć się dobrze. Tak-ten wiersz jest jak ciepłą dłoń trzymająca do końca i "jeden dzień dłużej"


Dziękuję
Pozdrawiam

dużo różnych środków stylistycznych zastosowanych w wierszu sprawia , że wiersz jest bardzo ciekawy i dojrzały

pozdrawiam

Meszuge - dziękuję, miło, że tak odbierasz moje pisanie :) pozdrawiam ciepło

Kurcze, Dorota, cała Ty - urokliwa jest Twoja poezja:)
pozdrawiam