Dziękuję, pewnie jeszcze pomyślę nad nim.

Bardziej podoba mi się pierwsza wersja.

Dziękuję za komentarze, to pierwszy tekst po przerwie :)

Tak, klimat i język lasu są oryginalne, różne od innych miejsc, lubiłem chodzić po lesie, chociaż teraz już coraz rzadziej ale zawsze chętnie.
Optowałbym za wersja drugą, bardziej wyrazista
Pozdrawiam

Ooo. Dobre. Świetna plastyka, tresciwe frazy od samego poczatku:
Las mówi tylko własnym językiem,
żadnym, w którym się możesz urodzić


Mówisz mi o moim miejscu tu na Ziemi. O tym że choć staramy się ją przywłaszczyć to należy ona do samej siebie. Co więcej: to ona pozwala nam żyć. Jest nam jak matka dlatego potrafimy ją zrozumieć choć. Ci co chcą- potrafią. Bo i w stosunku do matki surowej a opiekuńczej potrafimy być buntowniczymi choć kochamy ją... I choć to moje porównanie jest dosyć oklepane to osobiście uważam że właściwe. A twój wiersz dobrze do tego nawiązuje:)

Jeśli chodzi o wersje to mi przypadł taki "miks":

ciętym iglasto, gładkim jak liście,
wymawia wyrazy miękkie jak mech


Pozdrawiam