Mister D.: Limeryki kremlowskie . Serwis poetycki.

1)

Ów klasyk kremlowski, poczytny i w modzie,

co w krwi raczej chodził niżeli po wodzie -

- ktoś co dzień na świecie

cytuje go przecie,

cokolwiek zleżały jest nadal na chodzie.

2)

Ów klasyk kremlowski był wtedy i teraz
jest wciąż aktualny, i nadal nie sterał
w piwnicy go szczur,
ni grzyb, robak, mól,
codziennie krawatem ktoś kurz z niego ściera.
3)
Urzędnik na Kremlu raz poczuł swąd spalin,
choć w diabła nie wierzył, pomyślał: Czy stal in
czort chce mi wetknąć?
Przyszedł czas beknąć? –
- pękły mu nerwy jak okrętowych stal lin.
4)
Urzędnik na Kremlu – to proste jak drut:
gdy ktoś zgłosił „ale” – to spławił na wschód,
wyznawał materię,
a nie fanaberię,
że śmierć na wschód spławił – raz śnił mu się cud.
5)


Raz ważny gość z Kremla co wierzył w materię
a nie w fanaberię i miał fana – Berię,
gdy przyszła kostucha,
utracił hart ducha,
i stopy jej lizał jak pies kokieterier. 
6)
Ważny gość z Kremla nie był tak wcale,
będąc zajętym, głuchy na żale:
odsyłał do Berii,
a ten do Syberii –
- rozległej księgi skarg i zażaleń.

Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem

Spis rzeczy

Akcje promocyjne

Inne

Forum

Mister D.

Limeryki kremlowskie

Komentarze