Dziękuję.

niezwykle poruszający serca strunę wiersz po przez tę prawdziwą wymowę-na pewno zostało wybaczone,tym bardziej,kiedy serce żałuje,myślę,że wielu z nas ma podobne odczucia w takich sytuacjach,nie mniej jednak wciąż mamy wiele okazji niesienia pomocy innym/pozdrawiam

Ja również dziękuję.

odważnie .. sama zaczynam mieć wyrzuty sumienia, bardzo dobra lekcja, dziękuję że się podzieliłeś

Ja również dziękuję Imre.

Pawle gratuluję. Twój wiersz to dla mnie świetna lektura. To to co kryje się głęboko i nie chce się ujawniać. Jest jakaś ułomność, że nie chcę podać ręki, zupełnie jakby podzielenie się kawałkiem siebie miało sprawić że będę częścią jego świata. Świata którego wolę nie znać.

"odwróciłem się po chwili by zobaczyć
że ktoś inny mu pomaga, ktoś czujniejszy,
wrażliwszy i lepszy ode mnie, i – dobrze -
pomyślałem wtedy, znów mogłem się spieszyć
dalej a głębiej pogrzebany być w sobie."

Ten fragment najbardziej mi utkwił


Dziękuję i pozdrawiam

Tak, dziękuję.

Wiersz ekspiacyjny, dobrze że się tu pojawił, zdarzają się nam takie sytuacje gdy mogliśmy pomóc a nie zrobiliśmy tego. Trzeba o tym pamiętać
Pozdrawiam