Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki

Spis rzeczy

Zrzutka

Akcje promocyjne

Inne

Forum

j.

znużenia Drawer

jasna wstęga światła wsiąka w zasłonę luźno zawieszoną wzdłuż południowego okna
drobinki powietrza zmieszane z kurzem tańczą powoli ospale z naciskiem na meble,
pod które lgną potulnie. cisza.

deszcz zmęczony dniem pracy ustępuje miejsca zachodowi słońca.
chmury rozchodzą się do domów.

świat kurczy się.
zatrzaskuje w horyzoncie. wpada w pułapkę zenitu. zaplątuje w perspektywę
ze znużenia


Ilość odsłon: 3263

Komentarze

Sąsiadka Mościckiego

2-5

marzec 28, 2019 14:24

tak, sugestywny. Szkoda że nie dłuższy:)

Nuria Nowak

2-42-42-42-4

marzec 28, 2019 13:21

Wiersz tak sugestywny, że dosłownie czuję to znużenie.
Msz bardzo dobry wiersz. Dziękuję.

Konto usunięte

2-42-4

marzec 28, 2019 12:11

kurcze.. fantastyczne i jakie spokojne, świetne