Ada

Są chwile ostre jak sztylet

Nie mów, że czas zagoi rany.
Wszystko się miesza. Dzisiejsze
wzloty jutro nie zostawią śladu.
Kilka krótkich błysków - nic więcej.

Powracam do obrazu Bruegela
„Pejzaż z upadkiem Ikara".
Ludzie zajęci pracą nie dostrzegają
tragicznej śmierci, nie słyszą krzyku
- przerażające zobojętnienie.

Wiem, które ścieżki zacieniają słowa.
Dlatego pytam o przestrzeń,
szukam rzeczy stałych i czystych,
ale potrzebne jest twoje rozumienie.

Wtedy pokocham każdą cząstką
siebie; zobaczę jak nocne niebo
przechodzi w szafir i przywraca życie

Ilość odsłon: 1371

Mister D.

2-5 2-5 2-5 2-5 2-5 2-5

lipiec 14, 2019 02:22

Powracam do obrazu Bruegela
„Pejzaż z upadkiem Ikara". - to by wystarczyło, bo w dalszej części strofy tłumaczysz obraz, który znamy, i który był wytłumaczony w szkole w wierszu, więc nic już dalsza część strofy nie wnosi. Moim zdaniem.

Ada

2-4 2-4 2-4 2-4 2-4 2-4 2-4