No i co ja mam powiedzieć? Trudno. Szkoda.

Tutaj się dzieje raczej POZA słowami... Gdzieś DALEKO skąd nie dochodzi do WIERSZA, a o WIERSZ przecież chodzi.

Paweł, zupełnie się z Tobą nie zgadzam!
Spotkanie, które obezwładnia!
Zanim Ono się stanie, WIESZ, jakie będzie trudne. Bo to jest spotkanie, gdzie słowa świadczą przeciwko. Najważniejsze się DZIEJE pomiędzy słowami. Całe 70 procent plus trzysta trzynaście :)))
Dziękuję Ci serdecznie za komentarz!

spotkaliśmy się znowu

na tyle obcy

aby stwarzać granice - dotąd coś się dzieje, może nawet to haiku. Reszta brzmi jak plotkowanie na głośnej domówce kiedy niewiele słychać: on powiedział, że oni powiedzieli, że ona powiedziała, że on powiedział. Nic z tego nie wynika.

Pamiętam, że to było trudne i bolesne. Rozczarowanie i smutek. A nadzieja jak dym...

Dziękuję Wam serdecznie za komentarze!

Mi wystarczy, w końcu tajemnice.
Nie wszystkim trzeba rozpowiadać,
Dopowiedziałam sobie swoje..

Pozdrawiam

Faktycznie, jest tu ukryta tajemnica
która pragnie aby jej się domyślać
w związku z tym wszystko co istotne
dzieje się jakby poza wierszem :)

Pozdrawiam

Cześć Nuria! :)

Ja też:)))!

Lubię swoje "młode" wiersze. Byłam wtedy taka fajnie naiwna i odważna! :)

Dziękuję, że przyszliście!

Mam niedosyt.
Pozdrawiam.