Może i skoczna ta nuta, ale niepoprawna, niestety :(

Cóż,
tytułem złapałeś za serce
ale im dłużej czytam, tym bardziej jestem na nie.
Wiem o czym chcesz powiedzieć, ale to bardzo niezbornie napisane - a szkoda.
Warto więc pochylić się nad tekstem jeszcze raz
a na pewno przyciągniesz czytelnika.
Naprawdę,
bardzo warto.
Pozdrawiam

"Na łące, maciejką pachnącej,
leżała w letnią, gorącą noc ,
świerszczy i słowików słuchała
-srebrem drżących gwiazd nie widziała.

Upojona zapachem fiołków,
zachwycona trelem skowronka
nie widziała białych obłoków
na błękitnym niebie poranka....."

Już początek zniechęca do czytania, bo niby "gorąca noc" a za moment " nie widziała obłoków na błękitnym niebie"...to jakoś długo sobie polegiwała wśród tych idyllicznych kwiatków i ptaszków.
Poza tym inwersja na inwersji i inwersją pogania. Jeśli w utworze trafi się jeden szyk przestawny to jeszcze można to przełknąć, ale u Ciebie cały utwór jest oparty na inwersjach.
No, przykro mi, ale to bardzo niedojrzałe pisanie.

Może zamiar chwalebny, bo o niewidomej, ale wykonanie OKROPNE. Miało wyciskać łzy, a zniesmacza koślawością składni, wtórnością stylu i żenującymi, przyrodniczo-pensjonarskimi metaforami. Do kosza. Pozdrawiam