Lena Pelowska
Kiedy kobieta kończy pierwsza
Kiedy kobieta kończy
Świat przystaje w zachwycie
Coś doskonałego i pięknego
Wita swój pierwszy
Nadmorski świt
Świat przystaje w zachwycie
Coś doskonałego i pięknego
Wita swój pierwszy
Nadmorski świt
Kiedy kobieta kończy
Jęk wiatru z północy
Opływa drzewa na wydmach
Piasek sieje się przez sieć
Na włosy i uszy -
Oko wszechświata
Kiedy kobieta kończy
Czeka bochen chleba
I trzeba dzielić
To co się spłodziło
Na nieskończenie wiele
Wonnych okruchów
W pamięci
Jęk wiatru z północy
Opływa drzewa na wydmach
Piasek sieje się przez sieć
Na włosy i uszy -
Oko wszechświata
Kiedy kobieta kończy
Czeka bochen chleba
I trzeba dzielić
To co się spłodziło
Na nieskończenie wiele
Wonnych okruchów
W pamięci
Ilość odsłon: 3107
Komentarze
Mister D.
lipiec 10, 2019 13:38
Ładne w sumie, ale dla mnie to taki trochę kobiecy, narcystyczny onanizm. Troszkę jakby chciała kończyć sama, a nie pierwsza ;) Ale wiersz ładny.
Mister D.
lipiec 10, 2019 13:27
Kiedy kobieta kończy pierwsza, to pierwsza jest zrelaksowana.
David przez fau
lipiec 10, 2019 13:11
...skądże znowu (ludzie, czytajcie ze zrozumieniem ;)) - przecież napisałem, że wiersz jest świetny _tak, nadal uważam, że ostatnie dwa wersy są niekoniecznie potrzebne, choć dopełniaczówka została "złagodzona"
...ale jako całość __no, jest wiersz
Lena Pelowska
lipiec 10, 2019 11:59
Dziękuję za nominację, myślałam, że jesteś raczej negatywnie nastawiony do tego wiersza. :)
Lena Pelowska
lipiec 10, 2019 11:21
tak :)
David przez fau
lipiec 10, 2019 10:42
...moje zdanie znasz :)