Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki

Dawno temu, kiedy nie było Facebooka,
to jeden drugiego nie umiał odszukać,
i człowiek tak sterczał, samotny jak palec,
co gorsza – sam siebie nie umiał odnaleźć.

Nikt siebie nie lubił, nikt siebie nie kochał,
nikt łzy nie uronił, że czegoś mu szkoda,
nikt się nie złościł, ani nikt się dziwił,
nikogo nie było, nikt nie był szczęśliwy.

O nikim niczego nikt wtedy nie wiedział,
i że się wygłupi nikt wtedy się nie bał.
Nikomu nie życzył nikt z żadnej okazji,
nic się nie działo i nie było wakacji.

W ogóle nie wiedział nikt o co w czymś chodzi,
nikt nie umierał, ani nikt się nie rodził,
w okienku nie świecił nikt, nawet po śmierci,
kiedy z okna wyskoczył, lub się powiesił.
Ilość odsłon: 729

Komentarze

lipiec 15, 2019 21:00

Dziękuję za komentarze. Pozdrawiam.

lipiec 15, 2019 20:28

Przekornie.

Tak, dorastałam w tych „fatalnych” czasach
i wcale nie żałuję, że było mi aż ”tak źle”

Konto usunięte

2-5

lipiec 15, 2019 20:22

Taaa... Stwórca Zuckerberg...

lipiec 15, 2019 10:42

https://www.youtube.com/watch?v=qLp1gqdc0qk