Fascynujący człowiek! Jak orzech jego mózg!

Kiedyś jedną skorupę zamknięto w pokoju

z ilością przycisków ograniczoną do dwóch -

- lewy i prawy. Obiekt, bez chwili przestoju

pomiędzy świadomą decyzją a działaniem,

miał raz jeden, raz drugi naciskać, a potem -

- droga wolna. I okazało się, że dziadek

do orzechów, z wyprzedzeniem potrafił orzec

który przycisk obiekt naciśnie – tylko dziesięć

sekund. Czy ten, tak rozczarowujący wynik,

można wiązać z nadal niedoskonałym sprzętem

pomiarowym, plamami na mózgu, jak wyspy

do których nadal płyną kolumbowie wiedzy,

gdzie żyją tubylcy, spragnieni ciągle nowych,

oraz wysubtelnionych przejawów opieki,

i wciąż lepszych paciorków – aż po zawrót głowy.

Wersja II:

Fascynujący człowiek! Jak orzech jego mózg!

Dostojeństwo skorupy zamkniętej w pokoju

z ilością przycisków ograniczoną do dwóch -

Cny przedmiot fascynacji, bez chwili przestoju,

pomiędzy dostojeństwem świadomej decyzji,

a godnością działania, na zmianę przyciska,

nie wiedząc, że dziadek do orzechów jest szybszy

całe dziesięć sekund wgłąb mózgu, bowiem wysłał

batyskaf, stąd wie z wyprzedzeniem, który przycisk

przed wolą się ugnie człowieczą, i już chciałby

ulepszyć aparat badawczy, żeby poprawić wynik,

przemierzyć mózgowie i zetrzeć białe plamy,

do których rządni płyną kolumbowie wiedzy,

gdzie żyją tubylcy, spragnieni ciągle nowych,

i wysublimowanych przejawów opieki,

doskonalszych paciorków – aż po zawrót głowy.