Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki

Cała rzeka treści mieści się w Pisuarze, 
i otchłań nicości, do której prawo rości 
sobie, i w sobie odbite ma wszystkie twarze, 
również moją - z wyrazem dozgonnej wdzięczności. 

Że mógłby się potłuc, albo chociażby pęknąć 
stoi w muzeum (można by zrobić też kopię), 
ludzkość drapie się w głowę - skorzystać, czy klęknąć - 
- gdy się przyjrzeć, do piety podobny jest trochę. 

Ale na cóż mi w domu jest taki pisuar, 
zwłaszcza, że o wiele praktyczniejszą mam muszlę 
na której myślę o tym, jak zerwał peniuar 
z Giocondy Marcel Duchamp - więc ja już nie muszę.
Ilość odsłon: 1040

Komentarze

luty 08, 2020 00:34

Staram się. Dzięki Milo.

luty 07, 2020 20:37

grunt, to nie musieć. i tego się trzymaj.

luty 07, 2020 12:02

Myślę, że wybrał ten pisuar, ze względu na jego kształt i kompozycję, po trójkącie, kojarzy się z Moną Lisą, albo pietą Michała Anioła, taka przewrotność, ale to wie tylko Duchamp. Dzięki.

luty 07, 2020 11:50

Podoba mi się.

Jest fontanna. Chociaż zawsze zastnawiałem się dlaczego Duchamp nie użył bidetu... ;-)

Nie wiem, czy to zamierzone przez Ciebie, ale idąc za dadaistami, którzy zrywali z przyjętymi kanonami, ty wszedłeś w rymy wracając jakby do punktu wyjścia... co - w sumie - fajnie wygląda.

Pozdrawiam Pawle.

sierpień 29, 2019 15:20

Tak, ten fragment mi też się źle czyta, ale słowo "praktyczniejszą" mi tam potrzebne, jeszcze nie wiem jak to upłynnić. Dziękuję :)

sierpień 29, 2019 15:16

bardzo fajne :)
w jednym miejscu się potykam - "o wiele praktyczniejszą mam muszlę" - co prawda nie liczyłam sylab, ale tu jest ich jakoś tak za dużo... i to wybija z rytmu. może "fajniejszą" by to zastąpić? czy coś w tym rodzaju :)
Pozdrawiam