Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki

Spis rzeczy

Zrzutka

Akcje promocyjne

Inne

Forum

x l a x

perspektywa końca


     boimy się tego dnia

     popołudnia gdy nic nie będzie się liczyć

     za wyjątkiem samego istnienia

     ktoś wtedy powie że jeszcze jasno jak słońce

 

     boimy się tej godziny

     tej złej godziny w którą powiemy za mało

     cała reszta stanie się niemową

     ktoś zapyta czemu tu tak cicho

 

     boimy się że przyjdzie taki moment

     moment nieodpowiedni 

     żeby planować wypicie szklanki herbaty

     nikt nie zauważy naszego strachu

 

     nikt nie zapyta którego dzisiaj



Ilość odsłon: 3212

Komentarze

wokka

2-5

wrzesień 17, 2019 22:58

Tekst byłby bardziej przekonywujący gdyby peel mówił we własnym imieniu a nie od nas.
Skąd on jest pewny, żeby występować od jakiejś zbiorowości?
Pierwsza osoba liczby pojedynczej brzmiałaby skromniej ale prawdziwiej.

x l a x

2-52-52-52-52-5

wrzesień 17, 2019 22:44

Tak więc śmierć łączy wielu ludzi. Miło mi ;-)

Leszek.J

2-52-52-52-5

wrzesień 17, 2019 19:43

Przejmujący tekst, tak właśnie to wygląda również z mojej perspektywy
Pozdrawiam