ciepły front przetacza się przez chałupę grządki i garaż Kowalskich

 ‘z dnia na dzień’ to zaproszenie do konkursu „Przegraj cokolwiek”

 ciemność w kufajce i gumofilcach powraca w ogromnym dole ignoranci

 mnożą się w zastraszającym tempie

 pan Józek nakręca co rano ucho Jasiowi

 by ten chodził jak zegarek mamusia zegarka z bojaźnią odcedza półsłówka

 przegrywa dużo wolnego czasu Piotr z Mławy targa co wieczór ondulację

 żony

 na wspomnienie trawy we włosach rozłożystej kochanki reszta domu

 tkwi u Simsów a zwycięzca wytraca się na adwokata

 pan Szymon dziwnie patrzy na najstarszą Jadzię po godzinach ciężko dyszy

 podglądając

 jak matka Jadzi omawia trendy u sąsiadki nagrodą jest nowa sąsiadka

 rolnicy Janusz Rysiek i Szymek człapią na piwo po sumie Bóg rozdaje karty

 diabeł przyjmuje w dni powszednie wygrywają szczochy z beczki i barani

 chichot

 „jeszcze brakuje mi ciebie na mojej krótkiej liście”

 rozum przegrywa wraz z dietami i kulturą bakterii gdy szare są dni nasze

 chmury układają się w napis 'chmura' Słońce przymyka oko na figle Ziemi

 tam plamy i wiatry ze wszystkich kierunków jedyna sztuka to parasol

 mokry od deszczu czuć nieodparty żal czasu na wymyślanie eufemizmów

 i wcale nie jest atmosferycznie