ja nawet w nierytmicznych wierszach lubię podskórny puls ;)

A na co mi sylaba w ostatnim wersie? Sens się liczy.

a nie brakuje Wam sylaby w ostanim wersie?
mi jakoś tak dziś to się widzi - albo dodać, albo ująć...

w sumie - mars - wiesz co, bez muchy też leci...
ja często zostawiam drabinę, zamiast ją odrzucać po wejściu na dach...
:)

dzięks chłopaki :)
a co do żwiru szkliwa - dzięki temu, że zgrzyta, to bardziej zgrzyta :)

mucha - no mucha
nie chodziło mi o owada, ale o to, co on robi, coś musiało wykonać tę pracę i mucha była do tego dość dobra, aczkolwiek nie niezastąpiona :)

Ha, czyli przyznajesz, że zlepieńcy to inaczej patchwork tego tekstu? Ciekawe masz te metafory (mętny oprzęd - fajny, żwir szkliwa już mniej). Najbardziej przemawia mi trzecia część, bo związana z pierwszą (muchy rozgryźć nie mogę ;-). Fraza "papier spowija kamień" bardzo pojemna lirycznie, i dobitna. Gdy kończysz słowem lex, to już wiem, że asocjacja polityczna na czasie. Na ra :-)

grzybowa, to po prostu dobry i dobrze napisany wiersz. Miłego dnia.

nadbużański - masz oko i serce :)

wokka - tego właśnie chciałam

imre - z guzikami już popełniłam onegdaj

dzięki za czytanie
wasze odczytania ciekawe są dla mnie

nałożyły mi się obrazy, kilka warstw. Słowa klucze: jarmark, cyrk, uderzenie, przesłuchanie, oczy kata, oczy ofiary, matka, miłość, płytkie groby, krew, zapach, polna droga, żal, stupor, przerażenie, kości, cisza, przerwana opowieść
wiersz,
jak od początku tak do kresu ludzi,
a przecież kochał, kochanym był,
serce zamienione w bryłę tłustej gliny, w kamień,
opisane, bo tylko tak można to serce otulić
no, w takim sensie