No i podumałam, grzybowa co sądzisz, jeżeli masz chwilkę?

ciężar dnia zrzucam na oparcie krzesła
noc krząta się najciszej jak potrafi
nieskazitelna w powtarzalności zamyka okna
jakby nie sen miał nadejść a burza

z resztek lata podrywają się motyle
stygnąc tłuką się szyby
inaczej ćmy w ostatnim tańcu
popielą się pod kloszem

ze mną pająk na ścianie
jak lęk wyłazi z gasnących latarni

utknęłam w przedświcie


Nie ruszałam początku, bo mi się podoba.Dziękuję za pochylenie się nad wierszem.

To jeszcze podumam, co okroić co zostawić, dzięki.

bez interpunkcji to właśnie ta zaleta/wada
możesz złączyć słowa w wersie, lub je czytać osobno
i ćma może być z pl-em porównana, ale można ją czytać z poprzednim wersem

bez interpunkcji to właśnie ta zaleta/wada
możesz złączyć słowa w wersie, lub je czytać osobno
i ćma może być z pl-em porównana, ale można ją czytać z poprzednim wersem

Dzięki grzybowa, można powiedzieć "tylko tyle" albo "aż tyle...?". Nie chciałam porównywać się do ćmy.

ten wiersz ma kilka żywych miejsc, z których zrobię Ci mix - wiadomo, że wyjdzie coś innego, niż masz w głowie, ale będzie mniej waty, więcej mięsa :)

nieskazitelna noc zamyka okna
jakby nie sen miał nadejść a burza
z resztek lata podrywają się motyle
by stygnąć na wychłodzonych szybach
inaczej niż ćmy utknęłam w przedświcie
z gasnących latarni wyłazi lęk