Dziękuję przebardzo :)

to mój ulubiony twój wiersz :)

Lygrys


A kto cię lygrys tak spierdolił,
i kto na tobie genetycznie
poczynał wedle swojej woli,
by w ciele twym niesymetrycznie

oba drapieżniki zespolić?
Kto skrzydlatymi dłońmi swemi
majstrować sobie tak pozwolił
byś niemal ciągnął brzuch po ziemi?

I czyj to umysł dwie helisy
w taki przedziwny węzeł splątał
żebyś nie lew był ani tygrys,
żebyś na próżno nosił jądra?

Czyje dłonie miażdżą je młotem,
byś tylko spoza krat wyglądał,
ażebyś był przymilnym kotem
i płomień w oczach miał jak flądra.

A komu winien jesteś wdzięczność,
komu nie stało animuszu,
lub tylko przez nieumiejętność,
króliczych nie dał tobie uszu.

Kto się zabawia zapałkami,
kto rad by jeździć na hybrydzie,
i komu żar wokoło krtani
zawiążą chmury lwio-tygrysie.

Jakże piękny jest tygrys kiedy w cyrku
kłami dosięgnąć chce jabłka adama,
śmiech publiczności płoszy się do krzyku
na dowód, że piękno ludzi przeraża.

Na ten moment dżungla namiot wypełnia
w ciemnej zieleni tygrys się rozżarza,
lecz tylko jedna w namiocie jest bestia
o wielu oczach i pobladłych twarzach.

Nikt dotąd nie skreślił jej z karty menu,
tygrysie oko jadłospis przemierza,
wciąż jabłko adama surowe w nim tkwi -
- czysty owoc straconego królestwa.

Taak? A to pech ;)

hehe
no i wyszedł Ci taki poetycki bastard ;)

Poza tym skojarzenie z wierszem Blakea, którego byłem świadomy, jest do pewnego stopnia uzasadnione, jednak też nieco płytkie, mój utwór problematyką bliższy jest Panterze Rilkego:

https://literatura.wywrota.pl/wiersz-klasyka/24112-rainer-maria-rilke-pantera.html

Trudno, i co ja na to poradzę... Dziękuję.

chyba nie ma ładniejszego wiersza o tygrysie niż
https://www.poetryfoundation.org/play/75869
jak widzę tygrysa w poezji to zaraz Blake mi wyskakuje i kaplica :)

Dziękuję Imre, pozdrawiam.