Ada
Sen o potędze
Nadzieja boli,
zwłaszcza, gdy jest główną osią życia.
Nie pomaga spokój płócien Vermeera,
nadmiar kolorów nadaje zdarzeniom
szczególny charakter. Zabrakło wiary.
Dlatego do ciebie, rzeko, podchodzę
- potrafisz być wodnym żywiołem,
srebrną ławicą i gniazdem ptaków.
Kiedy piaszczyste dno zapada się
pod stopami, każda drżąca kropla
pragnie pozostać w bezruchu
- wiecznym trwaniu, z miejscem
na pamięć i niepamięć
zwłaszcza, gdy jest główną osią życia.
Nie pomaga spokój płócien Vermeera,
nadmiar kolorów nadaje zdarzeniom
szczególny charakter. Zabrakło wiary.
Dlatego do ciebie, rzeko, podchodzę
- potrafisz być wodnym żywiołem,
srebrną ławicą i gniazdem ptaków.
Kiedy piaszczyste dno zapada się
pod stopami, każda drżąca kropla
pragnie pozostać w bezruchu
- wiecznym trwaniu, z miejscem
na pamięć i niepamięć
Ilość odsłon: 984
Komentarze
Ada
styczeń 16, 2020 19:46
Paweł, a skąd. Jeszcze by tego brakowało. Pozdrawiam:)
Mister D.
styczeń 16, 2020 00:31
Że mam rozumieć inne istoty ludzkie przez internet?
Ada
styczeń 15, 2020 22:50
Nieważne, to tak na przyszłość
Mister D.
styczeń 15, 2020 20:56
Trochę nie rozumiem, ale ok. (nie wiersz - komentarz).
Ada
styczeń 15, 2020 19:46
Wiem, że czasami trudno zrozumieć wiersz, a tym bardziej inną ludzką istotę. Dziękuję.
Mister D.
styczeń 15, 2020 18:38
Podoba mi się, i Vermeer też :)