Dziwna
porcelana
wiesz piję właśnie kawę
którą zaparzyłam dla ciebie
wczoraj zakazałam ci mówić
że mnie kochasz
powtarzałeś więc
tak bardzo bardzo ciebie
tak bardzo
krzyczałam stop
i zazdrościłam ci wiary w miłość bardzo
ostrożnie wybieram słowa
bo ja boję się słów i szczęścia
a ty znowu przynosisz tulipany
teraz są na topie
we wszystkich kwiaciarniach
i w całej kolekcji moich porcelanowych wazonów
kruchych i delikatnych
jak płatki łososiowych tulipanów
wychylające się spośród złoceń dzbanka
Ilość odsłon: 813
Komentarze
Dziwna
styczeń 18, 2020 08:09
ale nadają sens całości
przynajmniej teraz tak to czuję
,,,ale co będzie jutro, pojutrze
a nawet za chwilę
tego nie wiem
być może coś sprawi, że zachcę zmiany
że poczuję, pomyślę inaczej
:)
dziękuję bardzo za sugestię, Doroto
pozdrawiam:)
Dorota Chołody
styczeń 17, 2020 18:22
Myślę, że wiersz zyskałby, gdyby zrezygnować z części zaimków (zwłaszcza "ciebie" - "ci") oraz powtarzających się wyrazów ("słowa", "bardzo"). Te powtórzenia wcale nie wzmacniają znaczenia :)
Pozdrawiam.
Dziwna
styczeń 16, 2020 19:39
pewnie tak:)
ale raczej go nie usłyszy:)
jakieś inne pewnie mu poczytam
ale nie ten:)
no
może kiedyś:)
dziękuję, Agnieszko za ślad:)
pozdrawiam:)
Konto usunięte
styczeń 16, 2020 19:22
Myślę że on ucieszy sie z takiego wiersza :)
Konto usunięte
styczeń 16, 2020 19:22
Myślę że on ucieszy sie z takiego wiersza :)