Agnieszko ja nie napisałam że brak czasu to pustka. Odwracasz kota ogonem. Napisałam, że pustka w powiązaniu z brakiem czasu...itd Tutaj umysł dokonał obróbki tej emocji. Nie upieram się, że mam rację, o tym też napisałam i tym że być może nadinterpretuję też, nie musisz powtarzać. Do własnych przemyśleń mam pełne prawo. Niech będzie, że macie z Jadzią rację:) Pozdrawiam.

A tak na marginesie, czy pustka to nuda? Z apatią bym się zgodziła.

Tetu kula w płot. Pustka to uczucie apatia nuda itp. Uwazasz ze brak czasu to pustka? No dajze spokoj ten co cierpi na brak czasu nie nudzi sie:) hihi. Nadinterpretujesz. Ale moze sie mylę. Na razie jest 2:1. Ja z Jadzia przeciw Ty Tetu za. Swoją drogą to dziwne bo miałam wrażenie że mamy podobne gusta Tetu. No.:)

*triku

W takim triki, który proponuje Agnieszka nawet zwrot "miłość butelka" brzmi fajnie... i jakoś tak samoczynnie sprowadza w myślach "nabicie"... a to się tak dobrze komponuje :-)

Monumentalny wielki światłość- już pierwsza cząstka odrzuca od wiersza no patos niestety.

To nie jest wiersz o niczym. Wzięłam tu trochę pod lupę stan umysłu. Czytałam kilka razy i coraz więcej mi się wyłania. Mam wrażenie, że dużą rolę stanowi drugi wers. Przede wszystkim pustka monumentalna. W ogóle cała pierwsza strofa jest podkreśleniem tego co tu jest najistotniejsze. Uważam, że to całe nic opiera się na tym jak postrzegamy rzeczywistość i czy jesteśmy w stanie doświadczać, dociekać, czy kryje się coś więcej za działaniem naszego umysłu.

Myślę, może się mylę, że lustro ma prawo bytu w tejże pustce, bo to nic, ten pustostan jest w peelu. Peel przyjął własny sposób myślenia za pustkę.
Lustro zaś doskonale to obrazuje. Jest alegorią własnego ja, wewnętrznego świata, także umysłu, który dobrze by było by stał się wolnym od cierpienia. By tak się stało podmiot powinien uwolnić się od pewnego sposobu myślenia, opinii, założeń itd. Nadać czemuś sens. Pustka jest emocją, ale też rodzajem percepcji, dlatego peel mocno wszystkimi zmysłami odczuwa tę pustkę w kieszeni, w głowie i w butelce. Lustro robi grymasy bo pod lir do niego nie pije, jakkolwiek to brzmi, a to skutkuje tym, że oboje udają "ja to nie ja"
W puencie (pomimo tego "dopiero") światełko w tunelu, nadzieja, słowo, które jest komórką, nowy początek.

Może i nagięłam tę interpretację, albo w ogóle trafiłam kulą w płot, ale ta prawdziwa, monumentalna pustka powiązana z brakiem czasu i oczy wpatrzone za ścianę (to jest dla mnie wymowne i wiąże się z tą monumentalnością, widzeniem znacznie dalej)to jest to co mnie tutaj zatrzymało i skłoniło do przemyśleń. Pozdro.

Słowo pustka, zawsze, miłość, śmierć prawda to ciężkie słowa w poezji. Proponuję wstawić w miejsce pustki słowo miłość i wtedy zobaczymy, co to za wiersz :)
Oczy wpatrzone za ścianę? Chyba w ścianę:)
Ostatnia strofa możebna:) bez drugiego wersu. Z Jadzia trochę jednak się zgadzam, Jadzia nosa ma :)

Chciałbym ci pomóc; może spróbuj metaforycznego podejścia do przekazu...

zastanowiłam się....eureka, autor chciałby powiedzieć o pustce, tylko, co? Ale już to pytanie postawiłam, chyba?
Chyba to nie jest twój najlepszy wiersz, ojej każdemu się zdarza, nie ty pierwszy i nie ostatni.Próbuj na pewno się uda.

Bo traktujesz pustkę po najmniejszej linii oporu. Tu trzeba się zastanowić...