Technika idzie naprzód, więc wcale mnie to nie dziwi,
ale co potem? kiedy przyjdzie pracować na żywej istocie?

Ciało, wygląda jak wygląda, ale ciekawe. Raz mi się tylko niedobrze zrobiło. Znajomy, którego podejrzewam, że jest z niego ukryty psychopata i przyczajony zbok, zaczął się popisywać przed koleżanką i włożył palec w przegrodę nosową preparatu od drugiej strony. A prof. Ciszko zachęcał nas abyśmy przekazali notarialnie swoje ciała, bo w Polsce jest ogromny deficyt, ludzie, dosłownie, mają obawy, że nie będą mieli w czym zmartwychwstać... Myślę o tym czasem, czy nie oddać się po śmierci dłoniom studentek (i studentów) medycy, ale oni też coraz bardziej niechętnie chcą pracować na "żywych" preparatach, wolą sztuczne, nad czym słusznie ubolewał profesor Ciszko.

Ja
z pewnością nie chodziłabym.

A co on tam nam przekazał, tyle ile mógł, my nie byliśmy studentami medycy, to były dobrowolne zajęcia dla studentów ASP, kto chciał ten chodził.

a jeszcze, jak potrafi przekazać swoje umiejętności
innym
to
pięknie

zdarzają się osobowości w zawodach, że nie mają predyspozycji oddania swojej wielkiej wiedzy.

Nas przyzwyczajał powoli, najpierw przynosił kości, potem oddzielnie części ciała, rękę, nogę, głowę, mózg, potem dopiero pokazał nam całość.

To dobrze, że lubił swój fach - powołanie.
To ważne, żeby do pracy nie przychodzić jak "za karę"

W kilka sekund potrafił poukładać wszystko w człowieku na swoim miejscu to co studenci poprzekładali.

Przebierał palcami w organach jakby grał na organach.

I tacy są potrzebni
nie ujmuję
wręcz podziwiam