Janusz, zebrania wspólnoty odbywają się raz do roku. Czekam na nie z utęsknieniem, żeby poczuć ten klimat, ten luz :) Wystrój, ludzie, tak jak mówisz, lata 80-te, ale tematy jak najbardziej współczesne, jak widzisz, rozmawiamy o zmianach w pogodzie, no klimatycznie jest :)

pointa jest prze. h ..j ..jak z lat 80 gdzie ludzie nie byli sk..a potrafili zatamować wodę z nieba ..))zdrowia Stanis ław

Nie wygłupiaj się. Zestawianie liryki o mocnym ładunku emocjonalnym z zebraniem wspólnoty mieszkaniowej świadczy, że nie za bardzo rozumiesz istoty poezji.

Samodzielne wersy mają świadczyć o jakości poezji :)))))) Dobre.

No to jeszcze jeden przykład na chybił trafił.

Wojaczek, Świadectwo, punkt 3

są u nas rzeki podskórne, co niosą
statki, o których mało jeszcze wie
rejestr królewski

Tu nic nie jest poszatkowane, co nie? :)

Porównanie od śmigła - zwróć uwagę na wersyfikację Szymborskiej: każdy wers jest samodzielny; u ciebie nieporadny połamaniec z przerzutniami jakby ładował podkłady kolejowe...

Mars, odniosę się, odwołując się do znanej postaci, może wtedy zrozumiesz, bo bez autorytetu, to widzę ani rusz :)

No więc, skoro Szymborska napisała „Relację ze szpitala”, która dla mnie jest słaba po prostu, to dlaczego nie miałbym napisać relacji ze zebrania wspólnoty? :)

Przytoczę może początek tego wyśmienitego dzieła:

„Ciągnęliśmy zapałki, kto ma pójść do niego.
Wypadło na mnie. Wstałem od stolika.
Zbliżyła się już pora odwiedzin w szpitalu.”

Zajeświetna poezja co? Dalej jest trochę lepiej, pojawia się nawet wyliczanka :)

Nie wciągaj mnie w głupie pytania, tylko ustosunkuj się do swojego tekstu.

Mars, słyszałeś o nowiczoku? Wiesz jaka dawka potrafi przenieść człowieka do nieba? :)

Dałeś do działu poezji, a jej tyle, co trucizny w zapałce. Poszatkowałeś na wersy felieton społeczny. Tak się nie robi.

Tu fajnie, fajny temat, relacje sąsiedzkie, satyra na wspólnotę, w tym widzę potencjał krytyczny.