Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki

Spis rzeczy

Zrzutka

Akcje promocyjne

Inne

Forum

Dziwna

tak




   tak bardzo aż do białości
   palą te barwy
   te struktury w mojej przestrzeni 
   odciśnięte słoje

   coraz więcej 
   nie zebranych myśli biega
   po rozbielonych odcieniach
   
   maskują drobiny kurzu i piasku
   w tym wnętrzu 
   kamień imituje drzewo miodowe
   
   tak mgliście chłodno
   w jego cieniu
Ilość odsłon: 999

Komentarze

Dziwna

2-5

wrzesień 21, 2020 23:50

bardzo dziękuję, Leszku:)

Leszek.J

2-52-52-52-5

wrzesień 17, 2020 14:23

Emocjonalny ten wiersz i dobry na swój sposób
Pozdrawiam

Dziwna

2-5

wrzesień 16, 2020 21:56

cześć!

Joasiu, dziękuję bardzo za odwiedziny i słowo pod wierszem

Paweł, pewnie niepotrzebne
dzięki

pozdrowionka

Mister D.

2-52-52-52-52-5

wrzesień 14, 2020 01:16

te te - potrzebne?

Joanna-d-m

2-5

wrzesień 13, 2020 21:22

Czytam o przemijającym czasie (odciśnięte słoje) . Wszystko pod wpływem magii czasu, ale liczy się tu i teraz.
Pozdrawiam

Dziwna

2-5

wrzesień 13, 2020 08:36

dziękuję, Beatko
:)

Beatka z krzywymi n...

2-5

wrzesień 13, 2020 08:22

Przyjdzie czas bezmgielny, że będę mogła dotknąć twoja dłoń:) takie zakończenie zobaczyłam. Fajny klimat Ci wyszedł. Odczuwalny :)