Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki

Spis rzeczy

Zrzutka

Akcje promocyjne

Inne

Forum

Ada

Oko cyklonu

Dobrze, że istnieje sztuka,
bo prawda by nas zabiła - Jerzy Pilch

Znowu śniła mi się wojna
i pokolenie straconych imion,
które spoczywają na dnie rzeki.
Nie znajduję właściwej nazwy,
zostaje myśl szara jak jętka.

Razem z falą pochłania
wszystko, co jest dla mnie ważne,
doprowadzając do tamtego świata,
gdzie strach łączył się z wiatrem.

Oś czasu z drżącym uśmiechem
przywraca dawne słowa.

Idę własną - wilczą drogą.
Ilość odsłon: 839

Komentarze

Ada

2-42-42-42-42-42-42-4

wrzesień 30, 2020 23:28

Gudmundur (cudny nick), alos, Leszku. Dzięki za poświęcony czas i komentarze.

Ada

2-42-42-42-42-42-42-4

wrzesień 30, 2020 23:25

mars - inaczej być nie może. Po takim cytacie, wszystko jest gaworzeniem.

Leszek.J

2-52-52-52-5

wrzesień 30, 2020 19:34

Na szczęście od wojny dzieli nas 75 lat, teraz są małe wojny ale skala nieporównywalna.
Choć ciągle warto pisać takie wiersze
Pozdrawiam

x l a x

2-52-52-52-52-5

wrzesień 30, 2020 18:29

Najlepszy cytat, reszta to takie gaworzenie przed zaśnięciem...

alos

2-42-4

wrzesień 30, 2020 16:02

Najbardziej pierwsza strofa - cymes. Pozdrawiam

Gudmundur

2-5

wrzesień 30, 2020 01:11

Ada, nie ty jedna, tak masz.
Trzeba iść do przodu, i niestety ale osi czasu nie da się oszukać.

Za Pawłem, podobnie odbieram tą, dobrą treść!

Pozdrowienia i miłej nocy.

Ada

2-42-42-42-42-42-42-4

wrzesień 29, 2020 23:16

Paweł, dziękuję za trafną analizę wiersza. Demony wojny nigdy nie schowają się do pudełka. Jestem pod głębokim wrażeniem Twojej pracy. Ciągle do niej powracam.

Mister D.

2-52-52-52-52-5

wrzesień 29, 2020 11:51

http://poemax.pl/publikacja/6998-bez-tytulu

Mister D.

2-52-52-52-52-5

wrzesień 29, 2020 11:47

Czytam również jakąś rodzinną historię peelki. Jeśli tak, to ja byłem karmiony od dziecka podobnymi. To nie pozostaje bez wpływu na nas i naszą wyobraźnię, musimy to nieść, zrzucać z siebie i oczyszczać pole z traumy, ona się nie kończy wraz z tymi którzy umarli, w jakiś sposób trwa dalej.

Mister D.

2-52-52-52-52-5

wrzesień 29, 2020 11:29

Czytam jako próbę dotknięcia, wyobrażenia sobie tamtego koszmaru, hołd dla ludzi, którzy oddali życie żebyśmy dzisiaj mogli żyć wolni (oczywiście względnie), i oby się nie powtórzyło. Ważny temat i wiersz mi się podoba.