Ciemno wszędzie, głucho wszędzie,

ksiądz nadchodzi "po kolędzie",

już pomiędzy sąsiadami

gołąb niesie się szeptany,

że w sąsiedniej klatce chodzi,

ode drzwi do drzwi już dzwoni,

światło zgaszę, oddech wstrzymam

będę księdza nasłuchiwał.

Cisza w domu, zegar tyka,

stopą schodów ksiądz dotyka,

echo niesie się po klatce

u mych drzwi za chwilę stanie,

jego twarz jak księżyc w pełni

wnet "judasza" mi wypełni.

Na paluszkach, bez pośpiechu,

patrzę w wizjer bez wydechu,

jak ksiądz proboszcz bez wahania

palcem przycisk w ścianę wgniata,

szczeka pies jak z piekła hordy,

żem mu nie zakleił mordy!

Kur na usta się wyrywa,

ledwiem zdołał się powstrzymać,

próbę proboszcz ksiądz ponawia,

pies jak Cerber wciąż ujada,

w końcu daje za wygraną,

do sąsiada wali śmiało,

sąsiad drzwi otwiera chętnie,

ja bez światła, w ciszy siedzę.

Ciemno wszędzie, głucho wszędzie,

jakoś będzie, jakoś będzie.