Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki

 noc przygarnia tych ze światowstrętem. świt

 pora, gdy barmanka nie przynosi już

 szklanki do piwa; nerwowo obgryza paznokcie

 

 zadymione kąty, że prawie bym nie zauważył

 płaczącej dziewczyny – węgiel spływa jej z oczu

 błądzenie kciuka po świeżych wiadomościach

 

 trzeba już wydukać ułamek pożegnania. czas

 w końcu zapłacić - sięgam do górnej kieszeni

 bezwiednie robię znak krzyża do połowy. po co

 

 nadzieja jak kreska światła wpadającego

 przez uchylone drzwi do dziecięcego pokoju

 otwieram noc na oścież. uwiera myśl o kresce


Ilość odsłon: 1288

Komentarze

styczeń 09, 2021 17:22

Ciekawy, poetycki tekst.

styczeń 09, 2021 17:08

Miło mi ;-)

styczeń 09, 2021 13:35

późność, lekkość, senność - moja bajka.

styczeń 08, 2021 08:58

Dziękuję za wrażenia i opinie.

styczeń 07, 2021 20:28

hmm...czesto mysl o kresce uwiera, rozumiem :))))
nie chciales sie dosiasc?
tego krzyza ni w zab nie rozumiem

styczeń 07, 2021 20:28

hmm...czesto mysl o kresce uwiera, rozumiem :))))
nie chciales sie dosiasc?
tego krzyza ni w zab nie rozumiem

styczeń 07, 2021 19:27

Popłynęło gładko jak po panczenowej tafli, zakręty też wyrobione
Pozdrawiam

Konto usunięte

2-3

styczeń 07, 2021 15:43

Jest opowieść i brak sytości /sic!/
Sprawić, że chcę więcej, to już coś.
Gratulacje. Szczere gratulacje.

Konto usunięte

2-3

styczeń 07, 2021 15:43

Jest opowieść i brak sytości /sic!/
Sprawić, że chcę więcej, to już coś.
Gratulacje. Szczere gratulacje.

Konto usunięte

2-4

styczeń 07, 2021 13:01

a nie było pierwotnie "mieć taką kreskę"? lepsze, bo wskazuje, że peel ma coś z marzyciela ;) uwieranie już nie.