Dziękuję Leszku, wierny czytelniku, pozdrawiam

Ma już swoją historię ten wiersz, ogłady dostał że nie można się do niczego przyczepić :)

stary wiersz trochę inaczej:)

Wiersz o drzewach, wietrze i liściach z nową puentą - sedecznie zapraszam poczytania.

dobre zmiany plus zapraszam

Aidegart to chyba były same komplementy, zachęcam do posluchania jak Fridman opowiada o Jonaszu Kofcie. https://www.youtube.com/watch?v=r3cjnS5UJYA

Grechuta, Umer, Kofta - dzisiaj posłucham, może właśnie dlatego napisałam ten wiersz, bo brakowało mi tej muzyki. Może tak działa podświadomość, nie wiem, pewnie go jeszcze zmienię na bardziej mój, ale za tą szufladkę już dziękuję.... lubię jeszcze Osiecką, Bułatowa i aż głupio się przyznać dawną Rodowicz (najbardziej przy sprzątaniu), a Grechuta to trochę za bardzo egzaltowany jak dla mnie, też tak odbierasz?

Dziękuję za komentarz, bardzo sobie cenię merytoryczną krytykę. Pozdrawiam

wejście jak z Grechuty (sorry, było), potem nie jest, niestety, lepiej, choć "kiecka" wnosi element realizmu-autentyzmu. co to są "rozterki w spóźnionych oczach"?
"jak w parku...bez nas" - to jest fajne.
koniec współgra z resztą tekstu, ale znów brzmi jakąś Umer czy Koftą. Za dużo rekwizytów, za mało autora wiersza.

Dziekuję tetu, zanim przeczytałam Twój komentarz to sobie napisałam drugą strofoidę od nowa, bez" sam" i "palec", uwagi pzremyślę , jednak to co napisałam musi sie trochę odleżeć. Pozdrawiam

tetu a ja w międzyczasie pozbyłam się części drugiej zwrotki i tego samotnego palac, co to mi wytknął mars
Dziękuję za uwagi, przemyślę.

Ps. n apewnym cmentarzu jest zawsze jesienią pełno liści na grobach.