dziękuje kochani za wizytę)))

dziękuje kochani za wizytę pozdrawiam serdecznie)))))

Dawno Cię nie czytałem.. no i mnie miło zaskoczyłeś.. bodoba mi się ogólnie cały wiersz.. są chwile gdzie troszkę bym poprawił.. ale ogólnie na tak:)

Pozdrawiam

Cześć Janusz:) Lubię do ciebie zaglądać:)

dziękuje M ))))pozdrawiam kota )))0 może i załączę system lampowy nie wiem czy wolfram wytrzyma)))))

co do liryki ,,dałem jej wolne nie mam czasu jej p,,,,, życie jest zawiłe Ronin))))

Ja nie widzę tu liryki, a przekaz podany w zawiły sposób

To jeszcze nie to - za dużo nieprzemyślanych fraz:
-"beznadziejność kostnieje na mrozie" - może raczej "beznadziejność dorasta na mrozie"
-"otworzyć i wyłamać drzwi" - jeśli już otworzysz, to po co wyłamujesz?
-"nie dałem rady wpuścić jej do środka" - jeśli jesteś w środku, to po kiego grzyba chcesz drzwi wyłamywać - przecież masz klucz; tu się zamotałeś...
-"w bezruchu rozcieram..." jak rozcierasz, to już nie jest bezruch (?!)
-"kurz w powietrzu osiada na powiekach" - osadzanie kurzu na powietrzu raczej jest niemożliwe; chodziło ci o "kurz z powietrza"!
-"stół przesiąknięty potem dwóch ciał" - z poważnego tematu egzystencjalnego przeskoczyłeś na tani pornol typu "Karate po polsku" ;-))
-korniki zawsze zjadają stół od środka; niepotrzebne takie 'rewelacje'
-"pusta łza" ty na poważnie?!
Proponuję włączyć dodatkowe obszary zwojów...
Pozdrawiam

od terminala a do b podpisany krwią papier
podróże i zmiana klimatu śnieg za kołnierzem
studzi marzenia beznadziejność kostnieje na mrozie

nie mam już sił próbowałem
otworzyć i wyłamać drzwi dla nadziei i wiary
nie dałem rady wpuścić jej do środka

w bezruchu rozcieram cisze po ścianach
kurz w powietrzu osiada na powiekach
życie zakryte prześcieradłem pusty dom

i wspomnienia jak skrzypiące drzwi
które zamykały epizody w kuchni
drewno przesiąknięty potem ciał

teraz jest ucztą korników
zjadają go od środka jak nas i czas
na tej ziemi wraz z zatrutym powietrzem

słota wypłucze wspomnienia

dziękuje kochani za komentarze własne spostrzeżenia i swoje wiersze i interpretacje utworu -kłaniam się

ładne i ciekawe. trochę bym skorygowała, ale to tylko kosmetycznie (i oczywiście nie muszę mieć racji):

od terminala do terminala papier podpisany krwią
podróże ze zmianą klimatu śnieg za kołnierzem
studzi marzenia beznadziejność kostnieje na mrozie

nie mam już sił próbowałem
otworzyć wyłamać drzwi dla wiary dla nadziei
nie dałem rady wpuścić ich do środka

rozcieram cisze po ścianach
kurz z powietrza osiada na powiekach
prześcieradła zakryły życie w pustym domu

wspomnienia skrzypiące jak drzwi
pozamykały epizody
stół przesiąknięty zapachem dwóch ciał

teraz jest ucztą korników
zjadają go od środka jak nas
czas na tej ziemi

wraz z powietrzem i szelestem liści
pusta łza i przemijanie

Nad "pustą łzą i przemijaniem" jeszcze bym pomyślała, bo zbyt banalne jak na puentę. No i tytuł zdałby się jakiś.

Pozdrawiam serdecznie :)

Coraz fajniejsze są Twoje wiersze :-) brawo :-)