Dzięki Grzegorzu.

Pamiętam go, nie mój gust , ale pamiętam go. To dużo, gratuluję

Wiecie co? To fajnie, że znacie tyle ciekawych słów ;) Ale zostawię i nie przestawię. Da się zaśpiewać. Od moich śpiewających znajomych wiem, że to lepiej jak rytm nie jest taki sam. Wg. mnie naprawdę lepiej i naturalniej brzmi: "na ostatnie piętro w biurowcu".
"im- po selekcji maturalnej"- też mi się podoba, wg.mnie fajna jest ta zmiana rytmu w tej zwrotce, ponieważ oni się tam wspinają do samego Boga, i tu następuje zwrot i powolne opadanie. A "serca pną się jak słupki wzrostu"- powiem nieskromnie, że jest tak zajebiste, że żal by było cokolwiek tam zmieniać ze względu na jakieś tam zasady. Dziękuję i pozdrawiam.

Technicznie pierwsza super :)
W następnych nie utrzymałeś schematu czterostopowego amfibracha z kataleksą na zmianę ze zmniejszeniem o stopę, i czuć przestawione akcenty.
Pozdr.

Zdzisław ma rację, co do rytmiki. Trzeba poprawić:)
w pierwszych strofach przeplatałes rymy męskie z żeńskimi, ale dlaczego tego nie utrzymałeś w ostatnich?
Pozdrawiam:)

Dobra w zamyśle parafraza... a właściwie pastisz.

Jednak, tak jak nie zgadzam się z Rozarem, tym razem mam to samo zdanie co do rytmiczności.
Najbardziej zgrzytają wersy:
*na ostatnie piętro w biurowcu (prosta zmiana szyku na: "na piętro ostatnie w biurowcu" i już jest rytmiczność przez utrzymanie średniówki 3+6)
*serca pną się jak słupku wzrostu
*im - po selekcji maturalnej.

Pzdr.

Czytam i uśmiecham się! Pozdrawiam.

Pamiętam :) bardzo fajna metafora szarej i rutynowej codzienności pracowników biurowych ;)

Gdybyś ten (publikowany już) wiersz przerobił na oryginalną melodię "Nie noszą lampasów...", dałoby się zaśpiewać. Teraz się nie da.
Pozdrawiam.

Rytm - chodzi o to że nie można dobrze wyspiewać .

Owszem można głowę wysilić ale- po co jeden plącze a drugi rozplątuje .
Osiecka pokazała co w szufladzie nie umiera .