Marcin Strugalski
długie fale
W tym pudełku słychać świat,
który przychodzi nocą
z Luksemburgiem, pod kołdrą.
Ja jestem jeszcze mały.
Przede mną drugi ja,
o którym jeszcze nic nie wiem.
Szumią fale i Bałtyk
na plażach, gdzie nasze
wychodzi nam każde może.
Mój Bałtyku, gdzie jesteś,
pytam teraz, w tym miejscu,
przelany cudzym morzem.
Ilość odsłon: 754
Komentarze
Leszek.J
kwiecień 16, 2023 20:30
Dobry wiersz, domysłów też nie brakuje
puszczyk
kwiecień 16, 2023 11:40
Na kolana nie rzuca, a ze zrozumieniem końcówki mam problem.
Irro
kwiecień 15, 2023 21:10
Super wiersz, ładnie się te fale radiowe, morskie, i fale życia nakładają w kilku strofach.
Mister D.
kwiecień 15, 2023 16:24
Moim zdaniem to dobry i ładny wiersz. Pozdr.