Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki

moja pierwsza bomba atomowa

wybuchała co dzień wieczorem

w telewizorze Zefir na

chybotliwym stoliku z politurą

kupionym w Polskich Meblach

 

wyścig zbrojeń zataczał wtedy

coraz szersze kręgi

używaliśmy proc na gumę wyrwaną

z kół nieznajomych rowerów

 

tego roku nadeszła mroźna zima

atomowe grzyby waliły na wszystkich dwóch

programach TV a siatka agentów umieściła

kamery w oku bałwana

 

czarna wołga ugrzęzła

w zaspie przed blokiem

facet za kierownicą miał kulkę

we łbie a strumyk krwi dzielił

jego twarz na dwie części

 

od razu wiedzieliśmy że to szpieg

jutra mogło już nie być

miały zostać tylko białe grzyby

z atomu lub utkane ze śniegu

albo zamarynowane w słoikach

chowanych w szafce

obok nuklearnego pieca

w kwadratowe kafle







Ilość odsłon: 681

Komentarze

wrzesień 15, 2023 23:37

ależ dziękuję:)

wrzesień 15, 2023 21:21

Zatem gratuluję sylwetki.

wrzesień 14, 2023 22:11

Pawle, nie mam nic do zrzucenia, oczywiście dziękuję za troske

wrzesień 13, 2023 18:31

Jak tam sobie chcesz, ale jakbyś to zrzucił z serca to by lżej Ci było.

wrzesień 13, 2023 10:42

a także cieszyć się z dowolnych rzeczy także :)

wrzesień 13, 2023 10:41

Paweł: możesz wierzyć w dowolne rzeczy :)

wrzesień 13, 2023 09:48

Powiedzmy, że Ci wierzę. Ja tam się cieszę, że mam w Tobie fana.

wrzesień 12, 2023 21:12

Paweł: mój wiersz nie jest inspirowany twoim obrazem, nigdy go nie widziałem do teraz gdy wkleiłeś linka, myślę też, że nie jest szeroko znany, a od siebie dodam, że nie jest szczególnie inspirujący

wrzesień 12, 2023 03:52

Rafał - bo to po prostu bardzo miłe z Twojej strony, że napisałeś wiersz inspirowany moim obrazem, jakże miałbym komentarza nie zostawić i nie podziękować w ten sposób? I widzisz chłopie - można? można! Może świat być lepszy? Może! Stosunki między poetami mogą być bardziej ludzkie? Mogą! Zdrowia i do następnego!

wrzesień 11, 2023 23:18

Paweł, tetu - dziękuję za odwiedziny i parę słów o tekście

no prosze, jak się zjawiam na poemaxie to od razu zaczyna się jakiś ruch na obiekcie, ile nowych komentarzy, tekstów po mojej publikacji ;)