to może imadłowa, zobaczę. W każdym razie nie chcę z tego robić rzeźni w stylu gore. ;)

imadlany kojarzy mi się w pierwszej chwili z mydlanym.
imadlana opera

Rozumiem co masz na myśli. Kiedy coś piszę staram się sobie wyobrazić coś dosłownie.

Statek matka nabiera nowego znaczenia :)

imadlana prze cisza/prze imadlana cisza/prze cisza jak imadło - takie ewentualności bierę pod uwagę. Imadlana... czemu by nie? od imadła.

Łonem jest statek kosmiczny, który astronauta opuszcza przez otwór włazu, dookoła jest cisza kosmicznej próżni, nie chcę żeby wiersz był zbyt drastyczny, to tylko symboliczne narodziny, człowiek stawiający pierwsze kroki w kosmosie, a przed nim... nie wiadomo, dlatego jest pauza.

Ależ tak, wielkie sromoimadło rodzące między gwiazdy

Ale to nie ma być gore, to o wyjściu w kosmos ma być ;)

głowa noworodka w imadłe ciszy kosmosu. dziecko w przestrzeni kosmicznej eksploduje, imploduje?

Słowo "przeć" kojarzy się też z porodem, co ma uzasadnienie w pierwszym wersie.

Ale mi właśnie zależy, żeby ta cisza była jak imadło, cisza próżni kosmicznej, najlepiej to Kubrick oddał. Może szkic, zobaczę jeszcze.