x l a x
wnętrze
jest takie drzewo
ponoć w każdym z nas
które wrasta w krwioobieg
owocami syci wnętrze
dociera do kory mózgowej
liście szumią w uchu
ptaki wiją gniazda w konarach
rano budzą myśl z uśpienia
kości skrzypią przy podmuchach
żywica spływa na serce
zlepia co trzeba
gdzieś tak na jesień
dziwnym trafem zrzuca liście
szukamy książki z dendrologii
nie słyszymy dobrej rady
nie pamiętamy o drwalach
takie drzewo podpowiada
jak kochać lub nienawidzić
jak szukać by nie znaleźć
jak żyć i umierać
nie chce poklasku
dlatego warto o nim pomilczeć
Ilość odsłon: 540
Komentarze
Irro
marzec 17, 2024 22:22
O - zupełnie opacznie zapamiętałem sens wiersza W.Sz. - ale to też ciekawa koncepcja :)
Irro
marzec 17, 2024 22:17
Mnie się podoba ta dendrologia wnętrza - przynajmniej jest się czego trzymać. Jeśli dobrze pamiętam Szymborska napisała podobny wiersz, tyle że zamiast drzewa posłużyła się cebulą...
Majowa
marzec 17, 2024 22:14
dusza drzewem? Celtowie nawet określali która jakim