Jak uważasz, ale wydaje mi się, że wcześniejsza wersja posiadała subtelny rym i rytm, który, przynajmniej mi, pasował.

'ile(ż) to już z(ze) sobą wytrzymaliśmy'
(mała propozycja, z jaką nie musisz się zgadzać)
Dobry wiersz!
Gra w poezji
niczym serce...

Pzdro!

a jeszcze inaczej
ale dzięki serdeczne, pozdrawiam :)

nie będziemy mogli się chwalić
żeśmy już tyle z sobą wytrzymali

nie będziemy narzekać:
on zawsze ona nigdy

nie będziemy fukać pod nosem
że mamy siebie nawzajem dosyć

spóźnieni stęsknieni uważnie
docenimy każdy wspólny oddech


- a może tak...?

nie będziemy mogli się chwalić
żeśmy już tyle z sobą wytrzymali

nie będziemy narzekać:
on zawsze ona nigdy

nie będziemy fukać pod nosem
że mamy siebie nawzajem dosyć

spóźnieni stęsknieni uważnie docenimy
każdy wspólny oddech



- albo tak.

nie będziemy mogli się chwalić
żeśmy już tyle z sobą wytrzymali

nie będziemy narzekać:
on zawsze ona nigdy

nie będziemy fukać pod nosem
że mamy siebie nawzajem dosyć

spóźnieni stęsknieni
uważnie docenimy każdy wspólny oddech


- tak, o ile akceptujesz formę "żeśmy". Twój wiersz.

A jak byś to uładził Pawle?

Drobna kosmetyka, moim i jeno moim zdaniem, by się nadała. Poza tym fajny wiersz z pociągu, budzący pytanie - z pociągu do kogo? Ale to już peelki kwestia, paląca i niecierpiąca zwłoki sprawa.