Leszku, Gudmundur, Irro, Aidegaard, dzięki za czytanie i słowo.

"dom — obcobrzmiący sen" - aż prosi się o "dom — obcobrzmiący dzień", tak ten wers czytam.
"uciekłam...za daleko" - bez Twojej wiary w powodzenie tego fragmentu się nie uda, bo jak "uciekłam, a potem "nie odeszłam"? Może "nie uszłam"? Ten "czas dokonany" jakoś mi się nie klei z "niedookreślonym". Chyba za bardzo chciałaś metaforą..., ale ok, Ty tak masz. Pozdrawiam

Zaciekawiła mnie metaforyka domu i snu w tym wierszu.
To jest rzecz o wnętrzu - w tym sensie o "konflikcie domowym", żeby nie nadużywać słowa "wojna".
"Tajemne kule" i "kulimy się" - zgrabnie to ujęłaś.
Pozdrawiam

uciekłam
nigdy nie myślałam o ucieczce

obcy dom
dziwny sen
powietrze wolne od prochu
ściany bez pęknięć
c i s z a

uciekłam
lecz nigdy nie odeszłam za daleko

dom — obcobrzmiący sen
proch wolny od powietrza
pęknięcia bez ścian
ciii

we mnie wciąż wojna
przeniesiona potajemnie kula
kulę się
na dźwięk i zapach

w czasie dokonanym
niedookreślony grób przekrzywiony w krajobraz
_______________________

'dom — obcobrzmiący sen'
'w czasie dokonanym
niedookreślony grób przekrzywiony w krajobraz'


Całość bardzo dojmująco zainteresowanie moje wzbudziła, co peelka widziała w tym śnieniu?
Wygląda mi to na stan bilokacji w hipoksji, defragmentujący sen..., stąd , te powyższe frazy, jakie są czytelne, dlatego uważam, że nie należy ich usuwać z całości! Zaintrygował mnie tytuł

Pozdrawiam

Ostatnie zdanie niezupełnie rozumiem.
Poza tym wszystko jasne.
Pozdrawiam

Pawle, bardzo Ci dziękuję za czytanie i słowo pod. Pozdrawiam.

The Meanest Cat, miło Cię gościć. Dziękuję za Twój komentarz. Cieszy mnie Twój odbiór. Pozdrawiam.

Wiersz znakomity, czytałam go już gdzie indziej. Świetna metaforyka, bez kiczowatego zdobnictwa, doskonałe wejście w psychikę, ujęte w obrazy nienachalne, ale mocne.

Zapewne utwór powstał z inspiracji wojną na Ukrainie, ale przecież to nie ma znaczenia. To może być historia każdego człowieka z każdego zakątka świata, uciekającego przed konfliktem zbrojnym we własnej ojczyźnie, próbującego w obcym kraju, w obcym azylu pogodzić poczucie alienacji z traumami wciąż żywymi w pamięci.

Pozdrawiam,
The Meanest Cat

Bardzo dobry wiersz, Tetu. Czytelny w sposób bezpośredni, nawet jak nie wszystkie metafory się od razu rozbierze na czynniki pierwsze, ale przecież nie trzeba. W zasadzie ten wiersz jest zrozumiały jak kula między oczy. Pozdrawiam.

Witaj Anka, miło że zajrzałaś. Czy wiersz fajny, nie wiem, za to klimat wyczułaś bdb. Ciężko mówi się o wojnie w kontekście inspiracji, czy Ukraina? Najbliżej, jednak wojna toczy się nie tylko tam. Jeszcze raz dziękuję i pozdrawiam.

Xlax, dzięki za czytanie. Pozdro.

Jest oniryczne, jednak przekaz jest dla mnie zagadką. Ostatni wers bym "zmodyfikował". Pozdrówka