Dziwna

Sierpniowo

Kiedy mnie budzą ptasie trele rano,
nie ma nikogo - tylko ja i słońce.
Swą czarodziejską różdżką rosę strąca,
na krętą dróżkę, mchami wyściełaną.

Ogród błyszczącą poświatą się mieni.
Jak ozdobiony biskupią purpurą,
pnie się powojnik, aż na samą górę -
tam gdzie korona z jabłek, może wieniec.

Splotę dla ciebie sierpniu dwa warkocze,
ze złotych kłosów i z gwiazd spadających.
Powplatam jeszcze lśniące słońca kłącza,
aksamit lilii i nawłoci złocień.

Zielonooki sierpniu, zatańcz ze mną,
dopóki lato gra swą pieśń tajemną.

Ilość odsłon: 518

← Poprzednia 1 2 Następna →

Dziwna

2-5

sierpień 19, 2024 22:44

Dziękuję:)

Dagny

2-3 2-3 2-3

sierpień 19, 2024 22:15

…ładnie, pozytywnie. Tak też musi być poetyzowane :)

pozdrawiam.

Dziwna

2-5

sierpień 19, 2024 12:54

Wielkie dzięki:)
Pozdrawiam

Binek

2-1 2-1 2-1 2-1 2-1 2-1 2-1

sierpień 19, 2024 12:22

Kiedy mnie budzą ptasie trele rano,
nie ma nikogo, tylko ja i słońce.
Aż czarodziejską różdżką rosę strącę
na krętą dróżkę mchami wyściełaną.

To tylko przykład utrzymania rytmu i bardziej soczystych rymów asonansowych.

Powodzenia życzę.

Gudmundur

2-5

sierpień 19, 2024 01:09

Dziwna!
Pamiętasz? Jaki tłuk ze mnie był-:)
To dzisiaj! Ten, coś ci doradzi:

Masz sonet a Petrarka i Spencer
wiadomo! Wciąż walczą, w twojej głowie-:)
Posłuchaj na głosie kataleksy, itd...

Możesz śmiało spojrzeć na krzyżówki,
które tak udane — choć mieszane
środkiem nieużyte, wciąż odkrywczo!
Broń obok średniówki, widzi inne.

-:))
Anapest, dystych, trochej, amfibrach i wiele innych-:)
W bazę połączyć warto! Bo wiersz się podoba!

Pozdrawiam