Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki

Spis rzeczy

Zrzutka

Akcje promocyjne

Inne

Forum

Sąsiadka Mościckiego

Czasem odwracam oczy od zachodów słońca



ściąć drzewo
tego nie robi się człowiekowi
nie mówiąc o lesie

ściąć drzewo
nawet pochówku 
dobrego 
nie można zrobić
ciężko ustalić 
gdzie serce nerki płuca
sprawca zbrodni
poćwiartował jak trupa
jeszcze hałasu
narobił piłą
wystraszył ptactwo

będą liczyć słoje 
z gałęzi zrobią ognisko
ogrzeją dłonie
w językach ognia 
krople krwi 
jak syk węża
potem cisza 
zapadnie grobowa
zostanie pobojowisko

już dawno po zachodzie
a niebo tańczy jeszcze
składa pocałunek 
czerwonej łunie


Ilość odsłon: 68

Komentarze

Dagny

2-32-32-32-32-32-3

luty 20, 2025 21:20

Początek świetny, później wiersz też przekonał. Uważaj na rymy wewnętrzne, pozdr.

Sąsiadka Mościckiego

2-5

luty 19, 2025 09:31

Tak Marku... coś we mnie drgnęło po Twoim wierszu. Twoj jest lżejszy u mnie może nawet patos się wkradł, ale ścinanie drzewa to temat dla mnie podniosły. Dziękuję.

x l a x

2-52-52-52-52-5

luty 18, 2025 22:19

No masz!!

Sąsiadka Mościckiego

2-5

luty 18, 2025 20:28

Do napisania tego tworu zainspirował mnie wiersz xlax pt. NA TYTUŁ ZABRAKŁO PAPIERU. :)