Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki



ściąć drzewo
tego nie robi się człowiekowi
nie mówiąc o lesie

ściąć drzewo
nawet pochówku 
dobrego 
nie można zrobić
ciężko ustalić 
gdzie serce nerki płuca
sprawca zbrodni
poćwiartował jak trupa
jeszcze hałasu
narobił piłą
wystraszył ptactwo

będą liczyć słoje 
z gałęzi zrobią ognisko
ogrzeją dłonie
w językach ognia 
krople krwi 
jak syk węża
potem cisza 
zapadnie grobowa
zostanie pobojowisko

już dawno po zachodzie
a niebo tańczy jeszcze
składa pocałunek 
czerwonej łunie


Ilość odsłon: 171

Komentarze

marzec 13, 2025 21:33

Janusz, dzięki za słowa :)

marzec 12, 2025 17:49

sematyka drzewa które czasami nigdy się nie przyjmuje na nowym gruncie mimo ze jest osadzone z bryłą korzeniową i to samo drzewo samospalenie agonalne mimo że miło oii słońce rodzina umiera umiera po każdym wschodzie i z determinacja zrzuca listowie ...strofy są mocne i są w tobie....dużo zdrowia

marzec 06, 2025 08:13

Dziękuję bardzo Wszystkim za komentarze :)

marzec 04, 2025 10:43

Wyczuwa się dość intensywnie inspirację :))
mam też ulubione wiersze xlax

Drzewo...jakże wdzięczny temat do rozmów, wierszy i do pomilczenia pod nim
Pozdrawiam

marzec 03, 2025 01:03

Wiersz pisany kobiecą ręką nie odbiega od treści xlaxa, zatytułowanej "NA TYTUŁ ZABRAKŁO PAPIERU";
więc, ten sam komentarz zostawiam.

Pozdrawiam autorkę

luty 20, 2025 21:20

Początek świetny, później wiersz też przekonał. Uważaj na rymy wewnętrzne, pozdr.

luty 19, 2025 09:31

Tak Marku... coś we mnie drgnęło po Twoim wierszu. Twoj jest lżejszy u mnie może nawet patos się wkradł, ale ścinanie drzewa to temat dla mnie podniosły. Dziękuję.

luty 18, 2025 22:19

No masz!!

luty 18, 2025 20:28

Do napisania tego tworu zainspirował mnie wiersz xlax pt. NA TYTUŁ ZABRAKŁO PAPIERU. :)