Saszo, Nikolas, może i czasem błaznuję ma tym portalu swoimi komentarzami, może i się przez nie błaźnię, ale pisząc jakikolwiek wiersz staram się aby był poważny, co do waszych pytań dotyczących tegoż właśnie tekstu, a jak myślicie? jak to jest? na to pytanie zadane przez was samych sami sobie musicie sobie.
Bo ma tym p[olega pisanie wierszy, czyli ma być enigma, ale w miarach rozsądku :)
BO TAK SIĘ PISZE WIERSZE ! pozdr

Treści też, jak czytam od razu boli mnie głowa, może przez słaba orientację w terenie, tak, ta kobieta bez głowy;)'żartuję, trochę

Ostatnia najlepsza, fajny motyw z kobietą bez twarzy, i kalejdoskopem , jest tu kilka refleksji, można dużo sobie dopisać, ładny wiersz, choć trochę dużo kolorów, motyw ze staruszkiem trochę oklepany, ale jako watek poboczny może być.

Bardzo specyficzny styl. Zrobiłam sobie ćwiczenie, napisz komunikat. pokieruj, gdzie w kuchni leży cukier, że cukier, przypadek. Może być sól :) w szafce u góry po lewej stronie za.
Jakieś takie mam skojarzenie, nie, że jest coś nie tak - mój kontakt z tekstem. I piszę o formie, na razie o formie.

Sasza, twoja sprawa, łaski bz :)

BJKlajza, tak to tylko wrażenie, ale wierz mi, tak się pisze wiersze :)

Krzysztof od kobieta bez twarzy przestaje czytać _'

Nie jest to zły wiersz, ale mam wrażenie wtórności. Mam nadzieję że to tylko wrazenie

Tomek, mam nadzieję że mnie tylko lubisz, ale nic poza tym, bo Zet i Grzesiu też mnie lubią, tylko chyba tak trochę inaczej :)
Normalnie zszedłem na psy, zamiast mnie kobiety podrywać to mnie koguty zrywają, czuję się jak ta kura co ucieka przed kogutem myśląc sobie, może za szybko biegnę?

Nie wiem, dalczego skojarzyło mi się z "Moralnością Pani Dulskiej". Tam jej mąż chodził dookoła stołu ileś tam razy, mówił, że doszedł na kopiec.
Wiem, że nie o to chodzi w wierszu, że jest smutny , o przemijaniu itp. Ale pierwsze wrażenie zostaje.
Ale już Ci pisałem, że Cię lubię, więc ocenię wiersz tak, jak niemal każdy - "ocena neutralna".
Pozdrawiam.

Zacytuje cię
" Nie chodzi o to "

A wiesz o co chodzi? krytykując mnie, krytykując moje moje wiersze nastaw sie na to że musisz mieć jakieś argumenty, spróbuj podważyć moje słowa, moje zdania czy też metafory, a wtedy będziesz wielki jak Aleksander, a do czego zmierzam? krytykując mnie waż słowa i je przemyślaj, bo jeżeli nie będą zgodne i się nie będą zgadzały co do mojego tekstu to ja cię zmieszam z błotem.
Więc jak?
Dalej mnie chcesz komentować?
popisz się jakimś wierszem abym go zaakceptował i wtedy możemy korespondować, kumasz?

Nie ucz mnie pisania, bo to ja mogę uczyć ciebie jak się powinno pisać, kumasz?