A może:

"zawsze z troską spoglądała na róże w ogrodzie
podlewane deszczówką z sekretną domieszką łez

pamiętam pod jej oknem trzy zwyczajne krzewy
mówiła o nich jak o swoich dzieciach
które gdzieś w niebie gdzieś w świecie gdzieś

dzisiaj przypomniała mi o sobie we śnie
zerwane róże przykładane do serca

obudził mnie telefon
dzwoniła sąsiadka że Jaśkowa nie żyje"

Mnie ten wiersz poruszył, a to rzadkość , uważam, że tak osobistych wierszy nie wypada krytykować, co najwyżej można wskazać poprawki, ja bym napisał, że przykładała kolce do serca , albo kolce róż/y.

Joanna :) a co sądzisz o tej drugiej wersji pod spodem?

Zrobisz z tekstem co zechcesz - bo Twój, tylko błagam "Zerwane róże przykładała do serca" TEGO NIE RUSZAJ !!!

Dzięki Maracas ;)

Za każdym razem coś zmieniam w tym wierszu, pierwotnej formy już nie przypomina i dobrze. Zmiany jeszcze będą.

Kamil, do obróbki. A ekscytacja będzie.

Ta proza wersyfikowana prześladuje mnie od zawsze, choć czasem podobno udaje mi się napisać coś do wiersza bardziej podobnego.
Hmm a może proza wersyfikowana nie jest taka zła? :) Ale faktycznie, z definicji wierszem nie jest ;)

Jednak dziękuję, że przybyłeś, przeczytałeś i skomentowałeś.

Zwykła historyjka prozą wersyfikowaną. Wiersza nie widzę, tylko nekrolog, niestety.

To oczywiście literówka :) miało być "zwyczajne ", dzięki za czujne oko. ;)

Dziękuję Mgła za odwiedziny ;)

Kamil, nie musisz (to tylko ja i moje...) ale jeżeli już pochyliłeś się nad krzakami-krzewami to i zwyczajnie "zwyczajnie" zmień na zwyczajne

:)