Tomku - bo tam tyle się dzieje, że to całkiem możliwe przemknąć jak w czapce niewidce...bez tej czapki. Dziękuję za czytanie :)

Paweł - nawet taką, która zbacza czasem na manowce? ;) Miód na moje serce, dzięki serdeczne

Lucynko - ściskam i dziękuję, bardzo mi miło

Pozdrawiam Was serdecznie :)

Ja też :)

kocham twoją poezję <3

W tym wierszu czuję się, jak ktoś niewidzialny, przenikający ten Norymberski "Platz".
Jakbym był tam, czuł nastrój, a sam niezauważalny dla innych. Wtedy więcej można zobaczyć.
Pozdrawiam.

Czorciku - dziękuję za odwiedziny i zostawione słowa. Skoro "obiecujący" to cieszę się :)
tyle, że po prostu powinnam była to dodać w dziale "proza" :)

Nikolas - dzięki za czytanie i propozycje zmian... ale nie wiem czy ten tekst jest wart poprawek. A nawet jeśli, to oprócz oskubania trzeba by go trochę w lirykę ubrać, a nie taki był zamysł... ale kto wie, może za jakiś czas do niego wrócę.

Pozdrawiam Was serdecznie :)

nie brakuje tutaj niczego, po prostu jest za dużo wszystkiego by wyłapać liryzm, tekst lekki, ale zbyt barokowy, wielu pisarzu uznanych pisze prostym jerzykiem, nawet ostatni laureat nobla, styl jest fajny i warsztat, ja bym okroił: moja propozycja

norymberski lorenzer platz pulsuje popołudniowym gwarem
we wszystkich językach świata. przestrzeń łamania asertywności,
sprawdzania kondycji sumienia, miękkości serca.

przed kościołem świętego wawrzyńca kolorowe bańki, wielkości piłki plażowej
piłeczki do ping ponga, przenoszą mnie
dzieciaki cieszą się jak głupie,
za fotki trzeba płacić. więc płacę.
wychodzę, jak z bańki, błagalne spojrzenia -
różne twarze, próby złapania kontaktu wzrokowego. twarz - dłoń, twarz - czapka,
twarz bez nosa - kobieca, piękna
nagle w pobliskim kawiarnianym ogródku

dobiega: what's goin' on? przez chwilę wydaje się, żeto 4 non blondes. wyskakuję, jak z bańki,
z tej smutnej historii kobiety bez nosa.
ostatnie dwa euro w przegródce na drobne, ostatnie
spojrzenie na jej twarz. and i try, oh my god, do i try
niesie mnie w stronę czarnoskórego gitarzysty z dredami.

wrzucam monetę do futerału.
śpiewam: hey yeah yeah
eh eh

Tak, brakuje tu liryzmu. Może obiecujący fragment jakiegoś opowiadania albo reportażu.

Hej David - dzięki, że zajrzałeś.
No piosenka może i kiedyś chwyciła, ale w sumie to nie o tym ten tekst, piosenka jest tylko tłem... i to nie do całości...
tak sobie czasem eksperymentuję z pisaniem, ale przecież nie zawsze eksperyment musi się udać :)) pozdrawiam ciepło

...niestetti Marek ma dużo racji
ale widać, że piosenka Cię kiedyś chwyciła __i trzyma
...pisać o tym jak i kto coś śpiewa albo gra (lub o muzyce ogólnie) jest niezmiernie trudno ...w polskiej poezji udało się to ostatnio chyba Tuwimowi i Norwidowi ;D
...ja siem na raziem za to nie biorem ;)

Pozdrawiam

Dzięki, mars, za komentarz. No jasne, że liryki brak, to bardziej reportaż, proza...chciałam sobie "spojrzeć" inaczej na świat..może przez chwilę być dzieckiem właśnie (co najwyżej z gimnazjum) ...ale może masz rację, że to nie do końca moje klimaty. Ty to masz skojarzenia z tą dwójką! :) jakoś nic mi lepiej nie pasuje do tej tekściny :) Pozdrawiam serdecznie