śniłem o witrażach kamienicy czynszowej

        cichym dziecku wędrującym po klatce schodowej

        fetorze uryny pijaczków z pobliskiej knajpy

        o śnie chłopca uciekającego przed diabłem

        mieszkającym u sprzedawcy cukierków

        na boże narodzenie kusił wyjątkowo uprzejmie

        potem czekał aż chłopiec pójdzie do domu

        i zaśnie

        balustrada na drugim piętrze to kres ucieczki

        przed czymś o twarzy ojca co stukało kijem

        bliżej i bliżej pnąc się po zmęczonych schodach

        śnimy na dowód że byliśmy kiedyś dziećmi

        że giniemy po to by można było się obudzić

          ^{Fragment wczesnego obrazu Zdzisława Beksińskiego}