Ania, fajnie, że coś trafiło w gust i wspomniało babcię ;-)
Paweł, to moja teoria z tym "śnimy na dowód...", bo nie wymaga dowodu; z tym ginięciem, żeby się obudzić to prawda - sam miałem sny, które śniłem świadomie, i w razie zagrożenia wystarczy wstrząs np. skok z okna ;-))

śnimy na dowód że byliśmy kiedyś dziećmi
że giniemy po to by można było się obudzić

tu jest coś nie tak...?

śnimy na dowód że byliśmy kiedyś dziećmi
a giniemy po to by można się było obudzić

bardzo dobry. moje klimaty.

Marku - duże wrażenie zrobił na mnie ten wiersz. Nie w sensie odkrycia, żonglerki słownej czy poniewierającej puenty. Już sam tytuł mnie przybliżył - tak moja babcia z Sanoka mówiła na część pieca. Nieprzesadzone obrazowanie, "zmęczone schody" i to bezpłciowe coś "co stukało kijem".
Puenta urzeka.

O snach podyskutowałabym z Tobą.
Dziękuję za możliwość przeczytania tego wiersza.

Pozdrawiam :)

Dziękuję wszystkim, źe znaleźli chwilę na komentarz

Piękna puenta, klimatyczny wiersz.

Przejmujący, skondensowany.

"fetorze uryny pijaczków z pobliskiej knajpy”
pozbyłabym się
bo we śnie raczej nie czujemy „sennego smrodu”
- może dla Autora to jest ważne – czytelnik (ja) swobodnie ten wers omijam
no i byłyby trzy, trzywersowe strofy (chyba)
a poza tym, wszystko mi się tu podoba. Dobry, Mocny wiersz.

Wiersz skojarzył mi się z filmem "Don't Look Now" (nie oglądaj się teraz). Chodzi o podobną atmosferę i napięcie jakie narastało filmie i narasta w wierszu,
by zamknąć go świetną i mądrą pointą.
Kawałek dobrej poezji.
Pozdrawiam.

Niesamowity. Bardzo Ci dziękuję, m a r s i e.

Budzenie z koszmaru miałem okazję przetrenować ;-) W "Incepcji" mają rację - świetny film. Dzięki wielkie za zaglądnięcie. Do następnego.