no pięknie... to miłe, że udało mi się tak napisać, żeby wejść w korespondencję z poważniejszymi tekstami. chyba wszyscy nosimy w sobie podobne przemyślenia, tylko trudno wybrać sposób ich wyrażenia.

pozdrawiam

Ostatnio czytałem Pana Ibrahima i kwiaty Koranu. Czytając twój wiersz przypomniał mi się fragment z tej książki.

"Człowiek najpierw był minerałem, potem rośliną, potem zwierzęciem - tego, że był zwierzęciem, jakoś nie może zapomnieć i nieraz ma tendencje,by znów nim się stawać - potem stał się człowiekiem wyposażonym w wiedzę, rozum, wiarę. Wyobrażasz sobie drogę, jaką przebyłeś od ziarnka pyłu aż po dziś dzień? A później, kiedy już wykroczysz poza ludzką kondycję, staniesz się aniołem. Oderwiesz się od ziemi."

Pozdr.

przyjemnie, powiadasz? no samo nie będzie, nie będzie... przyjemnie za to było poczytać :) pozdrawiam serdecznie :)

czyli jednak "wokół powstają"
serdecznie dziękuję i pozdrawiam!

i jeszcze jedno:
zdecydowanie " wokół powstają"

nie mam uwag - oprócz jednej

nie podoba mi się wersyfikacja, przerzutnie międzywersowe, one nie mają sensu i zabijają frazy

Sporo już powiedziano, więc zaznaczę tylko, że bardzo mi się podoba :) pozdrawiam

Dziękuję. :) Nadal nie jestem przekonana do zmiany szyku. Mnie brzmi to całkiem dobrze, ale pomyślę nad tym miejscem. Pozdrawiam serdecznie

Rekwizytorium niby bardzo typowe o tej porze roku ;). ale nieprzesłodzony tekst, powiedziałabym - szorstka liryka, która zostaje na skórze jak ziarnka, które ocierają, ale przypominają o "bardzo przyjemnym".

Zdecydowanie "wokół powstają" - i tu nie chodzi o role inwersji, tylko o szyk tego zdania w kontekście poprzedniego zdania. Ale decyzja Twoja.

Na plus :)

Pozdrawiam

Tyle miłych wpisów, że nie wiem jak odpowiadać na nie, trochę się krępuję. Paweł, biorę Twoją pierwszą poprawkę do serca, drugiej nie, inwersja jakoś mi lepiej brzmi.

Dziękuję Wam za czytanie i pozostawienie komentarzy. Pozdrawiam serdecznie!