Ciekawy tekst

Rafał, Anito, serdeczne dzięki za miłe przyjęcie tekstu

też ładnie, też głęboko (że tak powiem...) i ciekawie tu masz. lubię Twoje uliczkowe motywy. jakbyś ludziom w okna zaglądał. ale tak po ludzku. bez złych wścibskich zamiarów. wręcz przeciwnie.

jak zwykle jestem pod wrażeniem Twoich tekstów, pozdrawiam

Twórca/poeta bez czytelnika to nieporozumienie. Owszem, można pisać dla siebie, ale po co? Pisanie to żmudna robota, a zysku żadnego. Jedynie satysfakcja usprawiedliwia tę formę działalności publicznej... ;-)

na pewno był jeden dobry cover... reszty nie kojarzę.

czytelnik może i jest niewybredny ale czy to znaczy, że trzeba pisać "pod niego"? ;)

minimalizm to droga na skróty
można się za nim ukryć

Można powiedzieć, że od Skowytu zaczynałem jako utworu najbardziej skandalizującego (dawniej). Było wielu naśladowców, produkujących 'covery'. Teraz mamy inne czasy, czytelnik jest albo wybredny, albo niedouczony

https://www.poema.art.pl/publikacja/1378-skowyt

a Skowyt czytałeś?
czy ja ci o hh piszę?

dobra, nie było tematu.

'ambitne strumieniówki' mamy w hip-hopie, jednak nie mają nic wspólnego z poezją.