Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki

kiedy kołyszesz w sobie dziecko

odkrywasz życie swojej matki

cichniesz

składasz skrzydła

by ukryć w nich jak ona 


światło

 

jak gdybyś kołysała świat

jak gdybyś cicho zatańczyła

weszła niechcący i na palcach


w pieśń bólu wiary i tęsknoty

pieśń szczęścia i ukrytej twarzy

 

obie nad nocą pochylone

to jedno drzewo jeden cień

i płonie w tobie ciepłe światło

tak jak płonęło kiedyś


w niej

Ilość odsłon: 4731

Komentarze

lu*

2-5

wrzesień 03, 2017 21:28

Paweł Artomiuk, jedno wyjaśnienie; ukryta twarz matki to codzienność, to normalne. Lubię jak córka ubiera moją ulubioną sukienkę, wygląda w niej pięknie a ja jestem szczęśliwa.
Obawiam się, że nie wiesz o czym jest mój tekst.

lu*

2-5

wrzesień 03, 2017 21:17

Zagubiony, przepraszam, że dopiero teraz, ale już wszystko tłumaczę. M miało być do Marsa/Marka, Tak naprawdę nazywam go MM, bo jest okropnie marudnym Markiem, ale lubię Jego wiersze i humor.
Oczywiście myślę o Twoich sugestiach, ale ten tekst jest stracony. Miał zaistnieć na urodziny mojej Mamy.
A może ocalony? :) Trochę poprawiony.To chyba tyle.

Konto usunięte

2-3

wrzesień 02, 2017 22:21

co za M ,,, o cox biega...lu,,,

lu*

2-5

wrzesień 02, 2017 21:55

Lepiej nie?

Lepiej zająć się ogrodem:)))

Nie ze mną te numery M.!!!

Konto usunięte

2-3

wrzesień 02, 2017 21:51

to może dzisiaj,,, powiedz dlaczego,, jutro nie umiera nigdy,,,

wrzesień 02, 2017 21:49

Proszę cię bardzo ;-)

lu*

2-5

wrzesień 02, 2017 21:47

To może ja jutro się zaloguję? :)))

wrzesień 02, 2017 21:38

lu* - po zALOGOWANIU nie pisze się tak, jak się pisze, tylko zgodnie z obowiązującymi normami. Tą maszynką niczego nowego, ani niczego uczuciowego nie stworzysz. Nawet, jeśli wrzucisz TAM cały wiersz. - Spieprzy ci.
Pozdrawiam.

wrzesień 02, 2017 21:32

...z pokolenia na pokolenie...nie tylko traumy?
być może, mój świat spaczony.
Pozdrawiam.

lu*

2-5

wrzesień 02, 2017 21:22

:)))))))))))))))))))))))))))))))